Co to jest świadectwo charakterystyki energetycznej (certyfikat energetyczny)?

Ustawa z dnia 19 września 2007 r o zmianie ustawy Prawo Budowlane (Dziennik Ustaw nr. 191 z dnia 18 października 2007 r. poz. 1373) wprowadziła w Polsce system certyfikatów energetycznych dla budynków o różnej funkcji i przeznaczeniu, ich samodzielnych części) oraz lokali mieszkalnych, a także system kontroli źródeł ciepła (kotłów) i urządzeń klimatyzacyjnych.

Przepisy ustawy wdrążyły postanowienia dyrektywy 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Ta dyrektywa jest jednym z elementów polityki energetycznej UE, której celem jest ograniczenie zapotrzebowania energii, konieczne ze względu na bezpieczeństwo energetyczne i ochronę środowiska.

Świadectwo charakterystyki energetycznej to wydany przez upoważnionego specjalistę dokument, który określa wielkość zapotrzebowania energii niezbędnej do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub lokalu, czyli energii na potrzeby ogrzewania, ciepłej wody, wentylacji i klimatyzacji.

Świadectwa energetyczne zapewniają rzetelną ocenę jakości użytkowej i wartości rynkowej budynku lub lokalu. Certyfikat energetyczny to pełna świadomość jakości energetycznej budynków i lokali dla ich właścicieli, nabywców i najemców.

W świadectwie ocenia się wielkość zapotrzebowania na energię wynikającego z przeznaczenia i standardu budynku oraz jego systemów instalacyjnych czyli na podstawie jego stałych, obiektywnych cech, a nie na podstawie pomiaru zużycia energii, które może się zmieniać w zależności od sposobu użytkowania i zwyczajów użytkowników.

Od 1 stycznia 2009 r. świadectwa charakterystyki są obowiązkowe dla każdego budynku oddawanego do użytkowania oraz budynku podlegającemu zbyciu lub najmowi, a także w przypadku, gdy w wyniku przebudowy lub remontu budynku uległa zmianie jego charakterystyka energetyczna.

Przepisów tych nie stosuje się jedynie do budynków:
  • podlegających ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
  • używanych jako miejsca kultu i do działalności religijnej;
  • przeznaczonych do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata;
  • niemieszkalnych służących gospodarce rolnej;
  • przemysłowych i gospodarczych o zapotrzebowaniu na energię nie większym niż 50 kWh/(m2*rok);
  • mieszkalnych przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku;
  • wolnostojących o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 7 ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 Nr 156 poz. 1118 z późn. zm.) inwestor jest obowiązany pozyskać świadectwo charakterystyki energetycznej budynku i dołączyć je do zawiadomienia o zakończeniu budowy lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie wraz z innymi wymaganymi dokumentami.

Zgodnie z art. 5 ust. 4 i 5 ustawy w przypadku budynku z lokalami mieszkalnymi lub częściami budynku stanowiących samodzielną całość techniczno-użytkową, przed wydaniem lokalu mieszkalnego lub takiej części budynku osobie trzeciej, sporządza się świadectwo charakterystyki energetycznej lokalu mieszkalnego lub części budynku, przy czym w przypadku budynków ze wspólną instalacją ogrzewczą świadectwo charakterystyki energetycznej, sporządza się wyłącznie dla budynku.

W przypadku gdy budynek lub lokal mieszkalny podlega zbyciu lub wynajmowi to zgodnie z art. 63a ust. 1 i 2 odpowiednio nabywcy lub najemcy powinno być udostępnione świadectwo charakterystyki energetycznej, o ile jest ono wymagane przepisami ustawy.